องค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์

	ข้อมูลทั่วไป
	วิสัยทัศน์ พันธกิจ สถานที่ตั้ง ฝ่ายนิติบัญญัติ ผู้บริหารองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ โครงสร้างองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ อำนาจหน้าที่ ความเป็นมาของ อบจ.สร โครงสร้างขององค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ นโยบายของผู้บริหาร

	รายงานการประชุม
	รายงานประชุมสภา รายงานการประชุมคณะผู้บริหาร รายงานผลการตรวจสอบ

	รายงานการเงิน
	งบแสดงฐานะทางการเงิน รายงานการรับ - จ่ายเงิน ผลการดำเนินงานรายไตรมาส แผนการใช้จ่ายเงินประจำปี

	แผนพัฒนา อบจ.สร
	แผนดำเนินงาน แผนพัฒนาท้องถิ่น แผนพัฒนาสี่ปี แผนปฏิบัติการป้องกันการทุจริต 4 ปี (พ.ศ.2561 - 2564) ขององค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ แผนยุทธศาสตร์การพัฒนา อปท.ในเขตจังหวัดสุรินทร์ แผนอัตรากำลัง 3 ปี

	รายงานการประเมิน
	โครงการประเมินประสิทธิภาพขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (Local Performance Assessment : LPA) ความพึงพอใจของประชาชนผู้รับบริการที่มีต่อการให้บริการขององค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ ประจำปีงบประมาณ 2561 การศึกษาความพึงพอใจของผู้รับบริการต่อการให้บริการขององค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ ประจำปีงบประมาณ 2560 รายงานผลการดำเนินการป้องกัน การทุจริตประจำปี 2561 รายงานการกำกับติดตามการ ดำเนินการป้องกันการทุจริตประจำปี 2562 รอบ 6 เดือน การสำรวจและประเมินความพึงพอใจของผู้รับบริการที่มาต่องานหรือรับบริการจากองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2562

	ผลการดำเนินการ
	แผนจัดหาพัสดุ (ผด.2) สรุปผลการจัดซื้อจัดจ้าง (สขร.1) การวิเคราะห์ผลการจัดซื้อจัดจ้าง รายงานการปรับปรุงการดำเนินงานด้านการจัดซื้อจัดจ้าง แผนการจัดซื้อจัดจ้าง แผนการจัดหาพัสดุระยะกลาง ผลการดำเนินงานตามแผนปฏิบัติการจัดซื้อจัดจ้าง (ผด.6) รายงานผลการดำเนินการตามแผนจัดหาพัสดุ ประจำปีงบประมาณ 2562 (ผด.3) แบบรายงานผลการปฏิบัติตามแผนการจัดซื้อจัดจ้าง ปีงบประมาณ 2562 การกำหนดเกณฑ์การใช้สิ้นเปลืองน้ำมันเชื้อเพลิงและปริมาณการจ่ายน้ำมันเชื้อเพลิง ผู้ได้รับคัดเลือกเป็นผู้มีคุณสมบัติเบื้องต้นในการจ้าง

	การติดตามประเมินผล
	รายงานผลการดำเนินงานขององค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ รายงานผลการติดตามและประเมินผลแผนพัฒนา สรุปผลการดำเนินงานการจัดทำระบบสารสนเทศ (e – plan)

	หนังสือราชการ
	หนังสือราชการ

	แผนแสดงขั้นตอนและระยะเวลา
	ขั้นตอนและอัตราค่าบริการหอประชุมองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ แผนผังแสดงขั้นตอนและระยะเวลาการรับเรื่องราว ร้องทุกข์ แผนผังการปฏิบัติงานช่วยเหลือด้านสาธารณภัย การร้องเรียนเรื่องจัดซื้อจัดจ้าง แผนผังขั้นตอนการให้บริการขอรับข้อมูลข่าวสารของราชการ การปรับปรุงกระบวนงานและกำหนดระยะเวลาการปฏิบัติราชการในกระบวนการจัดหาพัสดุ ขั้นตอนและระยะเวลาการปฏิบัติราชการ (การออกหนังสือรับรองผลงาน การจ้าง)

	ข้อบัญญัติ
	ข้อบัญญัติเรื่อง การเก็บค่าธรรมเนียมจากผู้ใช้ประโยชน์จากการบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ ข้อบัญญัติเรื่อง การเก็บค่าธรรมเนียมจากการให้บริการตามโครงการโลกของช้าง ข้อบัญญัติ ข้อบัญญัติจัดเก็บภาษีและค่าธรรมเนียม อบจ.สุรินทร์ ข้อบัญญัติ เรื่องการเก็บภาษีบำรุง อบจ.สุรินทร์

	ติดต่อขอรับบริการ
	รถสุขาเคลื่อนที่

Untitled Document

หน้าหลัก -> ความเป็นมาของ อบจ.สร

ความนำ

      องค์การบริหารส่วนจังหวัดเป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบหนึ่งที่มีวิวัฒนาการมายาวนานหลายสิบปี นับตั้งแต่การจัดตั้งสภาจังหวัดพร้อมกันกับการจัดตั้งเทศบาล เพื่อทำหน้าที่เป็นสภาที่ปรึกษาแก่รัฐบาลและตรวจสอบการทำงานของเทศบาล ต่อมาได้เปลี่ยนแปลงเป็นสภาที่ปรึกษาของกรมการจังหวัดและผู้ว่าราชการจังหวัด จนกระทั่งได้เปลี่ยนแปลงมาเป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบหนึ่งที่ครอบคลุมพื้นที่ทั้งจังหวัด มีอำนาจหน้าที่และรายได้ของตนเองโดยเฉพาะ องค์การบริหารส่วนจังหวัดมีลักษณะพิเศษที่นอกเหนือจากจะมีพื้นที่ครอบคลุมทั้งจังหวัดแล้ว พื้นที่ขององค์การบริหารส่วนจังหวัดยังทับซ้อนกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปอื่น ๆ ได้แก่ เทศบาลและองค์การบริหารส่วนตำบล ตลอดจนเรื่องรายได้ขององค์การบริหารส่วนจังหวัดซึ่งมีแหล่งรายได้ที่แตกต่างไปจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปอื่น ๆ ดังนั้น การบริหารงานตามอำนาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนจังหวัดจึงเป็นสิ่งที่น่าสนใจศึกษา

ประวัติความเป็นมาขององค์การบริหารส่วนจังหวัด

     การจัดรูปองค์การบริหารส่วนจังหวัด ซึ่งเป็นการปกครองส่วนท้องถิ่นรูปหนึ่งที่ใช้อยู่ในปัจจุบันนี้ ได้มีการปรับปรุงแก้ไขและวิวัฒนาการมาตามลำดับ โดยจัดให้มีสภาจังหวัดขึ้นเป็นครั้งแรก ในปีพ.ศ.2476 ตามความในพระราชบัญญัติจัดระเบียบเทศบาล พ.ศ. 2476 ฐานะของสภาจังหวัดตามพระราชบัญญัตินี้มีลักษณะเป็นองค์กร ที่ทำหน้าที่ให้คำปรึกษาหารือแนะนำแก่กรรมการจังหวัด โดยยังไม่ได้มีฐานะเป็นนิติบุคคลที่แยกต่างหากจากราชการบริหารส่วนภูมิภาค ต่อมาในปี พ.ศ.2481 ได้มีการตราพระราชบัญญัติสภาจังหวัด พ.ศ. 2481 ขึ้น โดยมีความประสงค์ที่จะแยกกฎหมายที่เกี่ยวกับสภาจังหวัดไว้โดยเฉพาะแต่สภาจังหวัดยังทำหน้าที่เป็นสภาที่ปรึกษาของกรรมการจังหวัดเช่นเดิม จนกระทั่งได้มีการประกาศให้พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ.2495 ซึ่งกำหนดให้ผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นหัวหน้าปกครองบังคับบัญชาข้าราชการ และรับผิดชอบการบริหารราชการในจังหวัดของกระทรวง ทบวง กรม ต่าง ๆ ทำให้อำนาจของกรรมการจังหวัดเป็นอำนาจของผู้ว่าราชการจังหวัด ดังนั้น โดยผลแห่งพระราชบัญญัติฉบับนี้ทำให้สภาจังหวัดมีฐานะเป็นสภาที่ปรึกษาของผู้ว่าราชการจังหวัดด้วย ต่อมาได้เกิดแนวความคิดที่จะปรับปรุงบทบาทของสภาที่ปรึกษาของสภาจังหวัดให้มีประสิทธิภาพและให้ประชาชนได้เข้ามามีส่วนในการปกครองตนเองยิ่งขึ้นอันมีผลให้เกิด “องค์การบริหารส่วนจังหวัด” ขึ้นตามพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการส่วนจังหวัด พ.ศ. 2498 ซึ่งกำหนดให้องค์การบริหารส่วนจังหวัดมีฐานะเป็นนิติบุคคล แยกจากจังหวัดซึ่งเป็นราชการบริหารส่วนภูมิภาคและประกาศคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 218 ลงวันที่29 กันยายน 2515 ซึ่งเป็นกฎหมายแม่บทว่าด้วยการจัดระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน ได้กำหนดให้องค์การบริหารส่วนจังหวัดมีฐานะเป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่นรูปหนึ่งจนกระทั่งปัจจุบัน

     พระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ. 2540 ความพยายามแก้ไขกฎหมาย อบจ. ได้ดำเนินมาก่อนบังคับใช้รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน ทั้งนี้เป็นผลกระทบมาจากการเกิดขึ้นของกฎหมาย อบต. เมื่อปี พ.ศ. 2437 ที่ส่งผลให้เกิดท้องถิ่นรูปแบบใหม่นี้แทบทุกพื้นที่ อุบัติการณ์ดังกล่าวทำให้รายได้ของ อบจ. ลดลงอย่างมากมายเพราะความที่มีพื้นที่ทับซ้อนกันกับ อบต. และสภาตำบลมา แต่เดิม ครั้น อบต. ยกฐานะเป็นท้องถิ่นอีกรูปแบบหนึ่ง เขตพื้นที่ อบจ.จึงเหลือแค่สภาตำบล ซึ่งมีจำนวนลดลงเรื่อย ๆ ตามการเพิ่มขึ้นของ อบต. จนกระทั่งขณะนี้เหลือสภาตำบลเพียง 214 แห่งเท่านั้น ภาษีส่วนใหญ่จึงตกเป็นรายได้ของ อบต. จำเป็นต้องปรับปรุงโครงสร้างอำนาจหน้าที่และรายได้ของ อบจ. ให้เหมาะสมกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป สมาชิกสภาจังหวัดทั่วประเทศได้รวมทั้งจัดตั้งสมาพันธ์สมาชิกสภาจังหวัดแห่งประเทศไทย (สจท.) เมื่อปี พ.ศ.2538 โดยมุ่งผลักดันให้มีการเลือกตั้ง นายก อบจ. และในวันที่ 31 ตุลาคม 2540 ได้มีการประกาศพระราชบัญญัติ อบจ. โดยมีสาระสำคัญ คือ
     1. อบจ. เป็นนิติบุคคลและเป็นราชการส่วนท้องถิ่น
     2. เขต อบจ. ได้แก่เขตจังหวัด ซึ่งจุดนี้แตกต่างจากกฎหมายเดิมที่ยกเว้นเขตราชการส่วนท้องถิ่นอื่น จึงทำให้พื้นที่ อบจ. ทับซ้อนกับพื้นที่เทศบาลเมืองพัทยา สุขาภิบาล และอบต. ก่อให้เกิดปัญหาความสับสน ขัดแย้งระหว่างท้องถิ่นแต่ละแห่งติดตามมา
     3. โครงสร้างการบริหารประกอบไปด้วยสภา อบจ. ซึ่งมาจากการเลือกตั้งของราษฎรจำนวนแปรผันตามจำนวนประชากรแต่ละจังหวัด ระหว่าง 24 - 48 คน มีวาระ 4 ปี และนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดเป็นผู้รับผิดชอบบริหารกิจการ อบจ. โดยสภา อบจ. เลือกจากบรรดาสมาชิกสภา อบจ.ด้วยกันเอง นับได้ว่า อบจ. มีผู้บริหารที่มาจากการเลือกตั้งเป็นครั้งแรก
     4. อำนาจหน้าที่ของ อบจ. เน้นหนักที่การจัดทำแผนพัฒนา อบจ. ประสานการจัดทำแผนพัฒนาจังหวัด สนับสนุนการพัฒนาสภาตำบลและท้องถิ่นอื่น ภารกิจด้านสิ่งแวดล้อม กิจกรรมที่ร่วมกันทำหลายท้องถิ่น สำหรับหน้าที่ตามกฎหมายเดิมจะจำกัดเฉพาะสภาตำบลเท่านั้น จากข้อเท็จจริง ที่เกิดขึ้นในหลายพื้นที่พบว่าท้องถิ่นต่าง ๆ มักไม่ให้การยอมรับบทบาทของ อบจ. เท่าที่ควร ส่วนใหญ่เป็นเหตุเพราะผลทางการเมือง ประกอบกับความที่เป็นท้องถิ่นที่เพิ่งปรับปรุงโฉมใหม่รวมทั้งฐานะการคลังไม่ดี ไม่สามารถสนับสนุนท้องถิ่นอื่นๆ ได้
     5. รายได้ของ อบจ. กฎหมายใหม่ได้บัญญัติแหล่งที่มาของรายได้เพิ่มขึ้นทำนองเดียวกับ อบต. แต่ในทางปฏิบัติสถานะทางการคลังของ อบจ. ยังไม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้หลายแห่งต้องขออนุมัติจ่ายขาดเงินสะสมเป็นเงินเดือน ค่าจ้างของเจ้าหน้าที่
     6. บุคลากรประจำของ อบจ. เรียกว่าข้าราชการ อบจ. เปลี่ยนจากเดิมที่เรียกว่าข้าราชการส่วนจังหวัด ตามกฎหมายนี้ยังเปิดโอกาสให้ยืมตัวบุคลากรส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจและท้องถิ่นอื่นมาช่วยงานของ อบจ. เป็นการชั่วคราวได้อยู่แต่ในทางปฏิบัติไม่มีการดำเนินการประการใด ขณะนี้ปลัด อบจ. ได้รับการแต่งตั้งข้าราชการ อบจ. องค์ครบทุกแห่ง

องค์การบริหารส่วนจังหวัดตาม พ.ร.บ.องค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ. 2540
โครงสร้างขององค์การบริหารส่วนจังหวัด
      องค์การบริหารส่วนจังหวัดตามพระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ. 2540 เป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีหน้าที่รับผิดชอบเต็มพื้นที่ของจังหวัด โดยทับซ้อนกับพื้นที่ในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปเทศบาล สุขาภิบาล และองค์การบริหารส่วนตำบล โดยมีฐานะเป็นนิติบุคคล โครงสร้างขององค์การริหารส่วนจังหวัด แบ่งออกเป็น 2 ฝ่ายได้แก่ ฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหาร ดังนี้
     1. ฝ่ายนิติบัญญัติ ได้แก่ สภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด ซึ่งประกอบด้วยสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดที่ได้รับเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน จำนวน 24-48 คน ตามจำนวนราษฎรในจังหวัดนั้น ดังนี้
         - จังหวัดใดมีราษฎรไม่เกิน 500,000 คน มีสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ 24 คน
         - จังหวัดใดมีราษฎร 500,001-1,000,000 คน มีสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ 30 คน
         - จังหวัดใดมีราษฎร 1,000,001-1,500,000 คน มีสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ 36 คน
         - จังหวัดใดมีราษฎร 1,500,001-2,000,000 คน มีสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ 42 คน
         - จังหวัดใดมีราษฎร มากกว่า 2,000,000 คน มีสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ 48 คน
      โดยกำหนดให้อำเภอเป็นเขตเลือกตั้งเขตหนึ่ง แต่ละอำเภอจะต้องมีการเลือกตั้งสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดอย่างน้อย 1 คน และอำเภอใดมีราษฎรที่คำนวณแล้วจะมีสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด จำนวนเท่าใดก็ให้เป็นตามเกณฑ์จำนวนราษฎรที่อำเภอนั้นมีอยู่ มีการเลือกตั้งสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ตามจำนวนสัดส่วนของราษฎรโดยสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดมีวาระการดำรงตำแหน่งคราวละ 4 ปีนับแต่วันเลือกตั้ง
     สภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดมีประธานสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด 1 คน และมีรองประธานสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด 2 คน ซึ่งได้รับเลือกมาจากสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด ประธานสภาและรองประธานสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดมีวาระการดำรงตำแหน่งตามอายุของสภา (4 ปี)
     2. ฝ่ายบริหาร นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด รองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด ทำหน้าที่บริหารกิจการขององค์การบริหารส่วนจังหวัด ภายใต้การควบคุมและตรวจสอบของสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดตามหลักเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนดไว้
     สภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดเลือกสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดคนหนึ่งเป็นนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด และนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดเลือกสมาชิกสภา จำนวน 2-4 คน เป็นรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับจำนวนสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด ดังนี้
         - สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด จำนวน 24 หรือ 30 คน มีรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ 2 คน
         - สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด จำนวน 36 หรือ 42 คน มีรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ 3 คน
         - สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด จำนวน 48 คน มีรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดได้ 4 คน
     นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด มีวาระการดำรงตำแหน่งตามอายุของสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดและมีกรณีการพ้นจากตำแหน่ง ดังนี้
         (1) ถึงคราวออกตามอายุของสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด
         (2) มีการยุบสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยมีคำสั่งยุบสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด
         (3) สมาชิกภาพของสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดสิ้นสุดลงพร้อมกันทั้งหมดเนื่องจากราษฎรผู้มีสิทธิเลือกตั้งเข้าชื่อถอดถอนออกจากตำแหน่ง
         (4) พ้นสมาชิกภาพของสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด
         (5) สภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดไม่รับหลักการแห่งร่างข้อบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปีหรือร่างข้อบัญญัติงบประมาณรายจ่ายเพิ่มเติม
         (6) ลาออกโดยการยื่นหนังสือลาออกต่อประธานสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด
         (7) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยสั่งให้ออกจากตำแหน่งเนื่องจากมีพฤติการณ์ละเลยไม่ปฏิบัติตามอำนาจหน้าที่ หรือปฏิบัติการไม่ชอบด้วยอำนาจหน้าที่หรือประพฤติตนฝ่าฝืนความสงบเรียบร้อยของประชาชน
         (8) ราษฎรผู้มีสิทธิเลือกตั้งเข้าชื่อถอดถอนให้พ้นจากตำแหน่งผู้บริหารท้องถิ่นตามกฎหมายว่าด้วยการถอดถอนสมาชิกสภาท้องถิ่นและผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่ง
      นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดและรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดเป็นหัวหน้าของฝ่ายบริหารทำหน้าที่บังคับบัญชาข้าราชการและลูกจ้างขององค์การบริหารส่วนจังหวัด ซึ่งข้าราชการที่ปฏิบัติงานในองค์การบริหารส่วนจังหวัดเรียกว่า “ข้าราชการองค์การบริหารส่วนจังหวัด” มีปลัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดเป็นผู้บังคับบัญชาข้าราชการประจำและลูกจ้างขององค์การบริหารส่วนจังหวัด รองลงมาจากนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดและรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด

                                                           อ้างอิง http://oknation.nationtv.tv/blog/dhiwakorn/2011/09/13/entry-1

โพสโดย: ผู้ดูแลระบบ

	การจัดการความรู้ กฎหมายและคู่มือ
	คู่มือผลประโยชน์ทับซ้อน รวมกฎหมายที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับการกระจายอำนาจให้แก่ อปท. ความรู้เกี่ยวกับวินัย คู่มือการประเมินคุณธรรมฯ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2561 สรุปข้อหารือข้อมูลข่าวสาร คู่มือตาม พ.ร.บ. อำนวยความสะดวก รวมกฏหมายที่เกี่ยวข้องกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มาตรฐานการบริหารและการบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด มาตรการเผยแพร่ข้อมูลต่อสาธารณะ มาตรการให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมีส่วนร่วม มาตรการส่งเสริมความโปร่งใสในการจัดซื้อจัดจ้าง มาตรการจัดการเรื่องร้องเรียนการทุจริต มาตรการป้องกันการรับสินบน มาตรการป้องกันการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนตนกับผลประโยชน์ส่วนรวม มาตรการตรวจสอบการใช้ดุลพินิจ คู่มือการปฏิบัติงานและขั้นตอนการปฏิบัติงาน อบจ.สร คู่มือการติดตามและประเมินผลการจัดทำและแปลงแผนไปสู่การปฏิบัติ

	link ที่เกี่ยวข้อง
	Elephantworld

	แต่งงานบนหลังช้าง/wedding
	ใบสมัคร/Application ประกาศรับสมัครคู่สมรสร่วมกิจกรรม

	ปฏิทินการท่องเที่ยว
	ปฏิทินการท่องเที่ยว 2562

	กองทุนฟื้นฟู
	ระเบียบกองทุน ประกาศกองทุนฟื้นฟูสมรรถภาพ

	ครูสอนดี
	การอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาศักยภาพครูแนะแนวจังหวัดสุรินทร์ ประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิ์เข้ารับการอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาศักยภาพครูแนะแนวจังหวัดสุรินทร์

	ร้องเรียน-ร้องทุกข์
	ร้องเรียนร้องทุกข์ บัญชีรับเรื่องราวร้องทุกข์/รายงานผลการแก้ไขปัญหาเรื่องราวร้องทุกข์ กระดานถาม - ตอบ ช่องทางการรับฟังความคิดเห็น

	เจตจำนงสุจริตของผู้บริหาร
	เผยแพร่ผ่านเว็บไซต์ youtube เจตจำนง ณ สำนักงาน เจตจำนงองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์

	สำหรับเจ้าหน้าที่
	แบบฟอร์มบุคลากร แบบประเมินผลการปฏิบัติงาน มาตรฐานกำหนดตำแหน่ง พจนานุกรมสมรรถนะ เกณฑ์การเข้าร่วมกิจกรรม

	ITA
	ITA 2562 แบบวัดการรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายใน (IIT) แบบวัดการรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายนอก (EIT)

	ก.จ.จ.สุรินทร์
	ประกาศหลักเกณฑ์และเงื่อนไขเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคลขององค์การบริหารส่วนจังหวัด ประกาศหลักเกณฑ์พนักงานจ้าง ประกาศหลักเกณฑ์วินัยฯ ประกาศหลักเกณฑ์ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ประกาศหลักเกณฑ์สายวิทย์ หลักเกณฑ์และเงื่อนไขเกี่ยวกับโครงสร้างส่วนราชการ

	ระบบภายใน
	ระบบภายใน

	Polls
	เกี่ยวกับเว็บฯ ดีมาก ดี พอใช้ ปรับปรุ่ง ดูผลโหวต

องค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์
องค์การบริหารส่วนจังหวัดสุรินทร์ All right reserve@2010